Αντζέλικο Μπεάτο (Beato Angeliko). Ιταλός ζωγράφος της πρώτης περιόδου της Αναγεννήσεως (Βίκκιο ιν Μουτζέλλο γύρω στο 1400-Ρώμη 1455). Ο Φρα Τζοβάννι ντα Φιέζολε, (Fra Giovanni da Fiesole), στον αιώνα του γνωστός ως Γκουίντο ντι Πιέτρο, επονομάστηκε Αντζέλικο (αγγελικός), για την εξαιρετική χάρη των εικόνων του και επειδή στα πρόσωπα και στις στάσεις των μορφών που απεικόνισε φαίνεται η καλοσύνη της ψυχής του. Μπεάτο (μακάριος) από την λαϊκή παράδοση, που τον θεωρούσε ως τον μεγαλύτερο θρησκευτικό ζωγράφο της Αναγεννήσεως.

Αναγέννηση ονομάζεται η περίοδος 200 περίπου χρόνων, από τον 14ο αιώνα ως τον 16ο αιώνα, κατά την οποία τα γράμματα, οι επιστήμες και οι τέχνες σημείωσαν πρωτοφανή άνθηση στην Ευρώπη. Ο όρος Αναγέννηση χρησιμοποιείται κάθε φορά που στην πορεία της πολιτιστικής ιστορίας παρατηρείται μια συνειδητή αναβίωση στοιχείων από την κλασική αρχαιότητα. Αναγέννηση είναι κάθε περίοδος πολιτιστικής ακμής που ακολουθεί μια περίοδο πολιτιστικής ύφεσης.